Tien jaar geleden heb ik een fantastische man leren kennen, maar hij kwam niet alleen. Want hij had twee thuiswonende jong volwassen dochters, Floor en Anouk. Heerlijke meiden, maar eerlijk is eerlijk: ik was 35 en voelde mij niet comfortabel om het label van stiefmoeder op mijzelf te plakken. Dat zou echt heel raar zijn.
Toch bleef ik zoeken naar wat je dan wél bent. Bij de geboorte van onze zoon kregen de meiden er een broertje bij en daar vonden wij de benaming ‘halfbroer’ ook niet bij passen, dus de zoektocht schoot niet echt op.
Deze zomer zijn de meiden, inmiddels allebei uit huis en samenwonend en getrouwd, binnen drie weken van elkaar moeder geworden. Was ik nu dan oma? Nee, dat klopte ook niet.
Wat is dat toch met mij?
Ik denk het te maken heeft met dat ik mijn vader op jonge leeftijd heb verloren. In die tijd mochten alleen ‘echte’ familieleden bij het bed om afscheid te nemen. Terwijl we zoveel lieve niet-familieleden hadden, waarvan ik vond dat zij er ook recht op hadden om afscheid te nemen. Dit heeft wel een soort van basis gelegd voor mijn ongemakkelijke gevoel bij hoe wij labeltjes plakken in onze sociale kringen.
Hoog tijd om eens op zoek te gaan naar de juiste benaming voor de vrouwen die net als ik tegen een man met kinderen zijn aangelopen. Een woord dat beschrijft wie wij zijn en welke rol wij hebben.
Zo is de term Other Mother geboren. Want we zijn gewoon die andere moeder, die heel veel van haar ‘andere kinderen’ houdt. Die ook intens geniet van de groei die zij doormaken. Die onderdeel wil zijn van hun leven en ervoor zorgt dat het ze aan niets te kort komt. Waarom? Omdat er dan wel niet door bloed, maar wel door bloed, zweet en tranen een bijzondere band is gecreëerd.
Speciaal voor al deze Other Mothers heb ik 7 kaartjes gemaakt, voor moederdag, of gewoon… zomaar!
PS Floor en Anouk… I am proud to be your Other Mother.
Nu verkrijgbaar in de shop check it out. Mocht je op zoek zijn naar een mooi cadeau voor jezelf of iemand anders kijk dan eens in de webshop van Stijlmagazine.
