Via een vriendin kreeg ik de tip om in Parijs het hotel Mama Shelter eens te proberen. Een collega sluit aan bij haar enthousiaste aanbeveling. ‘Superhotel. Ontworpen door Philippe Starck. Ik ben er al een stuk of tien keer geweest!’ Kijk, dat zijn nog eens recensies.
Als we de metro nemen vanaf Gare du Nord naar metrostation Alexandre Dumas zijn de verwachtingen dan ook hooggespannen. Langs rommelige winkeltjes en gezellige eethuisjes lopen we naar het hotel. Iets verderop zien we Mama Shelter liggen: een vrijstaand, modern, wit gebouw naast een mysterieuze ongebruikte spoorlijn.
Eenmaal binnen kijken we verbaasd rond. Het plafond is geïllustreerd met teksten, tekeningen en kronkelende lijnen. In vitrinekasten staan maskers, merchandise en er bovenop loeren opgezette adelaars. Dit is bepaald geen doorsnee Parijse toeristenfuik. De receptionisten zijn alleraardigst en binnen enkele minuten zoeven we met de lift naar onze etage.
De inrichting van het hotel is strak design, maar de kleurrijke en speelse teksten die overal staan, maken het energiek en warm. En als ik zeg overal, dan bedoel ik ook óveral: op het plafond, de vloerbedekking, de spiegels en de muren. Onze kamer is slim ingedeeld met leuke details. En er staat een glimmende iMac voor video on demand, internet en andere zaken, waar mijn reisgezelschap met een gelukzalige grijns op af duikt. Daar heb ik geen kind meer aan.
Ik neem een kijkje in de badkamer. Die is ruim, voorzien van regendouche en de föhn matcht met mijn knalroze nagellak. Er staan flesjes Kiehl’s en de tulp voor de spiegel blijkt echt te zijn. We besluiten in het restaurant van het hotel te eten. Het is er druk, gezellig, er draait een dj en de sfeer is ongedwongen en relaxed. Laissez-faire! Oh, en de menukaart staat ook nog eens vol met heerlijk eten. Het is hier leuk.
Mama Shelter ligt in de wijk Gambetta. De plek van ‘les bobos’, de voornamelijk jonge bewoners die zichzelf zien als een geëvolueerde mix tussen bourgeois en bohemien. Deze wijk ligt in het noordoosten van Parijs. Een Quartier in opkomst, waar je in bijna elk café naar live jazzy muziek kunt luisteren. De stoelen zijn misschien wat doorgezakt en het bier is plat, maar het is er oergezellig.
In een knus café om de hoek van het hotel, vatten we met elkaar samen wat Mama Shelter zo bijzonder maakt. Het is niet alleen het restaurant, met de felgekleurde zwembanden als decoratie. Of de pizza’s, gemaakt in de pizzeria van het hotel, die je mee naar je kamer kunt nemen. Het is vooral de aandacht die is besteed aan de details. Zoals de televisie, gemonteerd in het plafond van de wc.
We besluiten dat Mama Shelter haar reputatie eer aan doet. Come to mama!
Tip un: Mama Shelter heeft een schappelijke prijs als je online boekt. Wij zaten er al voor € 79,- per nacht. Ontbijt kost € 15,- extra, en is een aanrader als je je ochtenden lekker rustig wilt beginnen met een krantje en lekkere broodjes.
Tip deux: Het hotel ligt niet direct naast de metro, zoals de meeste hotels in Parijs. Als je uitstapt bij Alexandre Dumas, ga je rechtsaf Rue de Bagnolet in. Mama Shelter is dan nog ongeveer 10 minuten lopen. Ga je met de auto, dan is de ligging perfect.
Troisième Tip: Mocht je net als ons geen idee hebben waarom iedere kamer is voorzien van twee plastic superheldmaskers aan weerszijden van het bed. Kijk dan voor de grap eens op de in je kamer aanwezige iMac, voorzien van webcam, en er gaat een wereld voor je open. Croyez-moi.
Mama Shelter
Rue de Bagnolet 109, Parijs
www.mamashelter.com
Stijl-cijfers:
Kamer: 8,5
Ligging: 8
Wauw-factor: 10
Eten: 8,9
Prijs: 8
